Relatively Human

Zauważyłam dziś dwie rzeczy. Agata po zjedzeniu dwóch gigantycznych naleśników ze szpinakiem powiedziała coś w stylu: "o boże, ale się strasznie napchałam, a byłam taka głodna!". Uznałam, że w tym stwierdzeniu kryje się cała tajemnica ulotności szczęścia. Najpierw jesteś bardzo głodna i marzysz o tym, żeby coś zjeść, a kiedy już się najesz jesteś nieszczęśliwa, bo zjadłaś za dużo. Szczęście to jest ten pierwszy kęs. Ni mniej ni więcej.
Druga rzecz, którą zauważyłam, to że wchodząc do jakiejkolwiek knajpy czy restauracji i idąc do toalety wybiera się przypadkową kabinę, a za każdym kolejnym razem w pierwszej kolejności chce się wejść do tej, w której się było na początku. To jest z kolei dowód na to, że człowiek to zwierze udomowione.
Dzisiejszy dzień był tak zwykły, że aż niesamowity.